Τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς η αστυνομία του San Francisco των ΗΠΑ δέχτηκε μια κλήση για ‘βανδαλισμό’ σε σπίτι που ανήκει στην κ. Nancy Pelosi, Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων και κορυφαίο στέλεχος της ‘δεξιάς’ (ω ναι, υπάρχει και ‘αριστερή’…) πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος.
Οι αστυνομικοί που έσπευσαν στο σημείο αντίκρυσαν την εικόνα της φωτογραφίας: κάποιοι μερακλήδες ‘αγανακτισμένοι’ έγραψαν με μαύρο σπρέι ‘Cancel rent’ και ‘We want everything’ (και τα δύο σαφείς αναφορές στα ‘μέτρα ανακούφισης’ των πληγέντων από τα αμερικανικά lockdowns, μιας κι ο γαλλικός Μάης του ’68 είναι κομματάκι μακριά για να συνδεθεί με το δεύτερο σύνθημα…) στη γκαραζόπορτα της οικίας, ενώ άφησαν και μια φρέσκια γουρουνοκεφαλή μήπως κι η κ. Pelosi δεν πρόλαβε να πάει στον χασάπη για να ψωνίσει για το ρεβεγιόν όντας απασχολημένη με τα της εγκατάστασης του νεοεκλεγέντος Προέδρου στο Λευκό Οίκο και την επανεκλογή της στην προεδρία της Βουλής των Αντιπροσώπων (αμφότερα βαίνουν καλώς, για να μην έχετε και αγωνία). Και για να μην βάλουν στον κόπο την αστυνομία πρωτοχρονιάτικα να αναζητά ποιος βανδάλισε την οικία, υπέγραψαν το έργο ως Antifa…’Σωστές δουλειές’ θα σκεφτείτε, ‘τακτοποιημένες’. Όλα στη θέση τους, όλα ξεκάθαρα. Εγώ θα πω πως στη βιασύνη σας υποτιμάτε το μεγαλείο του πονήματος: είμαστε μπροστά σε ένα πραγματικό έργο τέχνης!
Προσπεράστε τον παράταιρο συνδυασμό ενός ‘αναρχικού’ γκράφιτι με μια ‘μαφιόζικη’ (σε κάθε περίπτωση, ξένη με την αναρχική κουλτούρα) γουρουνοκεφαλή. Όπως θα σας έλεγε κάθε σοβαρός κι αξιοπρεπής συνεργάτης είτε της κ. Pelosi είτε του κ. Mitch McConnell (Ρεπουμπλικανού Γερουσιαστή του οποίου η οικία στο Kentucky βανδαλίστηκε με πανομοιότυπο τρόπο το Σάββατο), πάντα φώναζαν πως οι Antifa είχαν σχέση με το οργανωμένο έγκλημα και η εικαστική σύνθεση της φωτογραφίας είναι απλώς μια πανηγυρική επιβεβαίωση των λεγομένων τους (φιλική συμβουλή: μην μπείτε σε τέτοιο debate, χαμένοι θα βγείτε). Εστιάστε καλύτερα στα πλαϊνά της γκαραζόπορτας και αναφωνήστε μαζί μου: ‘Τρισμέγιστε καλλιτέχνη, πώς κατάφερες και η μπογιά του σπρέι σταματάει ΑΚΡΙΒΩΣ εκεί που τελειώνει το κούφωμα και δεν έχει πέσει ΟΥΤΕ ΣΤΑΓΟΝΑ στον πλινθόκτιστο τοίχο;!’
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς! Την χειρουργική ακρίβεια στο χειρισμό του σπρέι ώστε να μην λερωθεί καθόλου – μα καθόλου! – ο τοίχος; Την μαστοριά του ‘αγανακτισμένου’ καλλιτέχνη, που ως φαίνεται ξημερώματα Πρωτοχρονιάς είχε το κέφι, τον χρόνο, την άνεση και τη διάθεση να ‘μασκάρει’ τον τοίχο ώστε να μην τον λερώσει με μπογιά; Ή την ανθρώπινη ευαισθησία να σκεφτεί πως η αφαίρεση ή κάλυψη ενός γκράφιτι σε μια γκαραζόπορτα έχει σχετικά μικρό κόστος, ενώ η ίδια διαδικασία σε πλινθόκτιστη τοιχοποιία είναι σημαντικά πιο δαπανηρή (ρωτήστε ιδιοκτήτες κτιρίων στα Εξάρχεια για να σας πουν…), και πού να βρει η δύσμοιρη κ. Pelosi τόσα χρήματα πνιγμένη ούσα από τα έξοδα του πήγαινε-έλα στο Washington D.C. και τα τραπεζώματα σε λομπίστες και παρατρεχάμενους προκειμένου να εξασφαλίσει σε κάθε Αμερικανό ένα λαμπρό μέλλον; Για μένα λοιπόν ο δημιουργός του εικονιζομένου installation είναι καλλιτέχνης, δεξιοτέχνης του σπρέι, μάστορας, άνθρωπος. Για όλους τους υπόλοιπους είναι ένας Antifa βάνδαλος (και λόγω γουρουνοκεφαλής, και μαφιόζος). Ξέρω, και ξέρετε, ποιανού η γνώμη θα επικρατήσει στο τέλος, αλλά όφειλα να δώσω τα εύσημα στον άγνωστο καλλιτέχνη.
Αποφώνηση.
Οι ‘χρήσιμοι ηλίθιοι’ κάποια στιγμή σταματούν να είναι χρήσιμοι και απομένουν απλώς ηλίθιοι. Είναι θέμα χρόνου. Αν σας έρχεται στο μυαλό μια λέξη που αρχίζει από ‘προ-‘ (hint: δεν είναι ούτε ‘πρόπολη’, ούτε ‘πρόβατο’, ούτε ‘προπαίδεια’), θα σας προτείνω να αντιμετωπίσετε το θέμα με ευελιξία κι ευρύτητα πνεύματος. Το ‘Πορτοκαλί Αγόρι’ έφυγε επιτέλους απ’τον Λευκό Οίκο, και τώρα πρέπει να επανέλθει η ηρεμία και η τάξη στη ‘Μεγάλη Δυτική Δημοκρατία’ ώστε να πιάσει ξανά στα στιβαρά της χέρια τα ηνία του ‘ελεύθερου κόσμου’. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν γρήγορα. Στο κάτω-κάτω, είδατε ποτέ ‘χρήσιμο ηλίθιο’ να μακροημερεύει;…
Καλή Χρονιά να έχουμε!
A Nasty Bug 